Aktywność fizyczna wpływa na sprawność, jednak osobnik bardziej sprawny wykazuje większe chęci bycia aktywnym. W przypadku treningu zdolności motorycznych oraz elementów sprawności fizycznej mamy do czynienia z adiustacyjnym charakterem zmian rzadko z przystosowaniem plastycznym (adaptabilnością), oznacza to, że przesunięty na wyższy poziom tor rozwoju motorycznego pod wpływem aktywności fizycznej osobnika w młodości, po zaprzestaniu treningu ruchowego ma tendencję do powrotu na poprzednie niżej położone miejsce. Na rozwój cech funkcjonalnych wpływa przeważnie tryb życia w tym jego aktywność ruchowa. Szopa zwraca szczególną uwagę na to, iż dzieci wykazują spore zróżnicowanie aktywności ruchowej, przykładowo w klasach sportowych. Znaczny wpływ na rozwój mają czynniki stresowe spowodowane trybem życia, przeważnie aktywnością fizyczną. Uważa się, że poziom adaptacji określonej cechy funkcjonalnej lub somatycznej, osiągnięty pod wpływem stresorów, można uznać za optymalny dla zakresu osobniczej normy reakcji.